LSV: Ulica Milana Nedića - sramota, uvreda i kršenje Ustava
Liga socijaldemokrata Vojvodine zatražila je hitnu reakciju nadležnog tužilaštva zbog postojanja ulice Milana Nedića u Aranđelovcu.
"Postojanje ulice sa nazivom Milana Nedića uvreda je za sve građane Srbije, a predstavlja i drastično kršenje člana 49. Ustava Republike Srbije, koji zabranjuje izazivanje verske, nacionalne i rasne mržnje", navodi se u saopštenju LSV-a.
U saopštenju se podseća da je Nedić u toku Drugog svetskog rata bio predsednik "marionetske Vlade nacionalnog spasa", koja je blisko sarađivala sa nacističkim okupatorom.
"Odgovorna je za učešće u masovnim ratnim zločinima nad Romima, Jevrejima i političkim neistomišljenicima", ističe se u saopštenju.
LSV smatra da je nedopustivo ćutanje državnih organa na sramotno postojanje ovog naziva ulice u Aranđelovcu, te zahteva hitnu reakciju i sankcije protiv odgovornih lica.
"Politika tolerancije prema fašistima je apsolutno pogrešna i veoma štetna po Srbiju", poručuje LSV.
Postupak rehabilitacije Milana Nedića počeo je 7. decembra 2015, sedam godina pošto su zahtev za rehabilitaciju podneli Srpski liberalni savet, Udruženje političkih zatvorenika i žrtava komunističkog režima i porodica Nedić.
Početak procesa rehabilitacije izazvao je velike polemike u javnosti zbog oprečnih mišljenja o njegovoj ulozi u Srbiji tokom Drugog svetskog rata.
Protivnici tvrde da bi se Srbija rehabilitacijom saradnika okupatora stavila na stranu poraženih u ratu i obavila reviziju istorije, dok drugi smatraju da je Nedića ubio komunistički režim i da je bez sudske odluke proglašen za kvislinga i ratnog zločinca.
Nedić je bio predsednik srpske vlade u periodu okupacije. Zemlju je napustio krajem 1945, ali je ubrzo uhapšen u Austriji i vraćen u Jugoslaviju. Nije mu suđeno, jer je 4. februara 1946. izvršio samoubistvo skočivši sa prozora istražnog zatvora.
Vlada Milana Nedića, uz nemačke okupacione vlasti, imala je važnu ulogu u sprovođenju holokausta u Srbiji.
Nedićeva vlada je svojim dekretima prvo sprovela odluke okupacionih vlasti o gubljenju prava Jevreja i Roma na rad. Uredbama Nedićeve vlade je zabranjeno “Jevrejima i Ciganima” da rade u državnim službama, da budu studenti Univerziteta, da učestvuju u Nacionalnoj službi rada za obnovu Srbije, a sva njihova imovina proglašena je vlasništvom Srbije, bez naknade.
Pod njegovom Vladom Beograd je postao prvi veliki “judenfraj” grad, odnosno grad "očišćen od Jevreja".
Vlasti Nedićeve Srbije su građanima izdavale potvrde da su "srpske narodnosti" i "arijevskog porekla", da u porodici nemaju "jevrejske ili ciganske krvi". Nedićeva vlada donela je i "Uredbu o prekim sudovima", koja je komuniste i partizane po kratkom postupku (za 24 sata) osuđivala na smrt.
O svojoj poseti Adolfu Hitleru 1943. Milan Nedić je govorio kao o “velikom danu za Srbiju”.