<article>Na današnji dan 1992. godine pripadnici srpske paravojne formacije „Osvetnici“, kojom je komandovao Milan Lukić, oteli su 16 osoba bošnjačke nacionalnosti koji su iz sela Sjeverin autobusom krenuli na posao u Priboj.Autobus je zaustavljen u selu Mioče, na području Rudog u BiH, i iz autobusa su izvedeni samo pripadnici bošnjačke nacionalnosti, 15 muškaraca i jedna žena - Mehmed Šebo, Medredin Hodžić, Zafer Hadžić, Medo Hodžić, Ramiz Begović, Derviš Softić, Mithad Softić, Mujo Alihodžić, Alija Mandal, Sead Pecikoza, Mustafa Bajramović, Hajrudin Sajtarević, Esad Džihić, Idriz Gibović, Ramahudin Ćatović i Mevlida Koldžić (rođ. Hodžić).Kamionom su odvezeni su u hotel „Vilina Vlas“ u Višegrad. Posle nekoliko dana psihičke i fizičke torture, civili su streljani, a tela su bačena u Drinu. Sve žrtve su bile državljani tadašnje Savezne Republike Jugoslavije.Za ovaj zločin Okružni sud u Beogradu je osudio Đorđa Ševića na 15 godina zatvora, te Dragutina Dragićevića, Milana Lukića i Olivera Krsmanovića na po 20 godina zatvora.„Sjeverin je tužna priča o proterivanju Bošnjaka iz Sandžaka. Ona pokazuje da su ljudi u tom području doživljavali represiju samo zbog drugačijeg imena, a o tome se danas malo govori“, rekao je Edvin Kanka Ćudić, koordinator UDIK-a.Prema njegovim rečima, Sjeverin pokazuje da slučaj otmice nije bio nikakav unutrašnji rat u BiH, već „otvorena agresija prema osobama druge etničke pripadnosti“.„U tom slučaju nije bilo važno da li ste državljanin SR Jugoslavije ili Bosne i Hercegovine, nego je presudno bilo što se zovete drugačije“, ističe Ćudić.Tokom prethodnih 28 godina pronađeni su posmrtni ostaci samo jedne žrtve, dok se ostali i dalje vode kao nestala lica.U zajedničkom saopštenju Fonda za humanitarno pravo i Sandžačkog odbora za zaštitu ljudskih prava i sloboda (Sandžački odbor) navodi se da „dugogodišnji bezuspešni napori porodica žrtava da ostvare svoje pravo na reparacije i status civilnih žrtava reflektuje težnju institucija da izbegnu priznavanje odgovornosti Srbije za otmice i ubistva stanovnika Sjeverina“.„Sa druge strane, neuspešna potraga za telima ubijenih svedoči o svesnom i namernom sprečavanju svakog pokušaja da se otkrije istina o njihovom stradanju. Tokom višegodišnje borbe za priznavanje prava žrtvama ratnih zločina, FHP i Sandžački odbor svedočili su kontinuiranom odnosu ignorisanja i diskriminacije sjeverinskih žrtava od strane institucija Srbije“, dodaje se u saopštenju.Iz tog razloga, kako navode, FHP i Sandžački odbor zahtevaju od institucija Srbije da napuste politiku izbegavanja odgovornosti za kršenja ljudskih prava tokom 1990-ih, te da žrtvama omoguće da saznaju istinu o sudbini njihovih najmilijih.Izvor: Beta, Insajder</article>

Na današnji dan 1992. godine pripadnici srpske paravojne formacije „Osvetnici“, kojom je komandovao Milan Lukić, oteli su 16 osoba bošnjačke nacionalnosti koji su iz sela Sjeverin autobusom krenuli na posao u Priboj.Autobus je zaustavljen u selu Mioče, na području Rudog u BiH, i iz autobusa su izvedeni samo pripadnici bošnjačke nacionalnosti, 15 muškaraca i jedna žena - Mehmed Šebo, Medredin Hodžić, Zafer Hadžić, Medo Hodžić, Ramiz Begović, Derviš Softić, Mithad Softić, Mujo Alihodžić, Alija Mandal, Sead Pecikoza, Mustafa Bajramović, Hajrudin Sajtarević, Esad Džihić, Idriz Gibović, Ramahudin Ćatović i Mevlida Koldžić (rođ. Hodžić).Kamionom su odvezeni su u hotel „Vilina Vlas“ u Višegrad. Posle nekoliko dana psihičke i fizičke torture, civili su streljani, a tela su bačena u Drinu. Sve žrtve su bile državljani tadašnje Savezne Republike Jugoslavije.Za ovaj zločin Okružni sud u Beogradu je osudio Đorđa Ševića na 15 godina zatvora, te Dragutina Dragićevića, Milana Lukića i Olivera Krsmanovića na po 20 godina zatvora.„Sjeverin je tužna priča o proterivanju Bošnjaka iz Sandžaka. Ona pokazuje da su ljudi u tom području doživljavali represiju samo zbog drugačijeg imena, a o tome se danas malo govori“, rekao je Edvin Kanka Ćudić, koordinator UDIK-a.Prema njegovim rečima, Sjeverin pokazuje da slučaj otmice nije bio nikakav unutrašnji rat u BiH, već „otvorena agresija prema osobama druge etničke pripadnosti“.„U tom slučaju nije bilo važno da li ste državljanin SR Jugoslavije ili Bosne i Hercegovine, nego je presudno bilo što se zovete drugačije“, ističe Ćudić.Tokom prethodnih 28 godina pronađeni su posmrtni ostaci samo jedne žrtve, dok se ostali i dalje vode kao nestala lica.U zajedničkom saopštenju Fonda za humanitarno pravo i Sandžačkog odbora za zaštitu ljudskih prava i sloboda (Sandžački odbor) navodi se da „dugogodišnji bezuspešni napori porodica žrtava da ostvare svoje pravo na reparacije i status civilnih žrtava reflektuje težnju institucija da izbegnu priznavanje odgovornosti Srbije za otmice i ubistva stanovnika Sjeverina“.„Sa druge strane, neuspešna potraga za telima ubijenih svedoči o svesnom i namernom sprečavanju svakog pokušaja da se otkrije istina o njihovom stradanju. Tokom višegodišnje borbe za priznavanje prava žrtvama ratnih zločina, FHP i Sandžački odbor svedočili su kontinuiranom odnosu ignorisanja i diskriminacije sjeverinskih žrtava od strane institucija Srbije“, dodaje se u saopštenju.Iz tog razloga, kako navode, FHP i Sandžački odbor zahtevaju od institucija Srbije da napuste politiku izbegavanja odgovornosti za kršenja ljudskih prava tokom 1990-ih, te da žrtvama omoguće da saznaju istinu o sudbini njihovih najmilijih.Izvor: Beta, Insajder

Najvažnije vesti

Akcija Žena u crnom povodom godišnjice Zločina u Sjeverinu Foto: Žene u crnom.org

original

900x375

1250x600

Navršava se 28 godina od stradanja civila bošnjačke nacionalnosti iz Sjeverina