<article>U proteklih godinu dana, sudovi u Srbiji i Bosni i Hercegovini doneli su tri prvostepene presude za ovaj zločin, saopštila je grupa nevladinih organizacija.Fond za humanitarno pravo (FHP), Žene u crnom, Sandžački odbor za zaštitu ljudskih prava i sloboda i Inicijativa mladih za ljudska prava su u saopštenju podsetili da <a href="https://insajder.net/prenosimo/uhapsena-sestorica-u-slucaju-strpci">porodice žrtava ni posle 30 godina nisu dobile pravdu.</a>Pripadnici VRS su 27. februara 1993. godine oteli i ubili 19 državljana tadašnje Savezne Republike Jugoslavije, 18 Bošnjaka i jednog Hrvata, kao i jedno nepoznato liceOni su živeli u Srbiji i Crnoj Gori – u Beogradu, Prijepolju, Bijelom Polju i Podgorici.Ubijeni su Esad Kapetanović, Iljaz Ličin, Fehim Bakija, Šećo Softić, Rifat Husović, Halil Zupčević, Senad Đečević, Jusuf Rastoder, Ismet Babačić, Tomo Buzov, Adem Alomerović, Muhedin Hanić, Safet Preljević, Džafer Topuzović, Rasim Ćorić, Fikret Memović, Fevzija Zeković, Nijazim Kajević, Zvjezdan Zuličić i jedno nepoznato lice.Najstarija žrtva imala je 59 godina, najmlađa 16, a do danas su pronađeni posmrtni ostaci samo četiri žrtve, podseća se u saopštenju.Telo Halila Zupčevića pronađeno je krajem 2009. godine na obali jezera Perućac, a posmrtni ostaci Rasima Ćorića, Jusufa Rastodera i Iljaza Ličine nađeni su u tom jezeru 2010. godine.Za ovaj zločin do sada je osuđeno 14 osoba, od kojih samo dve pravosnažno.Nebojša Ranisavljević, komandant dobrovoljačkog voda pod nazivom "Resavac“ ili "Skakavac", koji je bio deo Interventne čete Višegradske brigade VRS, osuđen je pred Višim sudom u Bijelom Polju, Crna Gora, 2002. godine na kaznu zatvora od 15 godina.Mićo Jovičić, pripadnik Višegradske brigade VRS, protiv kojeg je vođen postupak pred Sudom BiH, priznao je krivicu 2016. i osuđen je na petogodišnju zatvorsku kaznu.Sud BiH je 21. oktobra 2022. godine prvostepeno osudio sedmoricu optuženih za zločin u Štrpcima na zatvorske kazne od po 13 godina, a prvooptuženog Luku Dragičevića, komandanta Višegradske brigade VRS, je oslobodio uz obrazloženje da Tužilaštvo nije uspelo da dokaže njegovu krivicu.Taj sud je 19. januara 2023. godine osudio Bobana Inđića, komandanta Interventne čete Višegradske brigade, na 15 godina zatvora za saučesništvo u zločinu u Štrpcima.Viši sud u Beogradu je 7. februara 2023. godine doneo prvostepenu presudu kojom je Gojka Lukića, Duška Vasiljevića i Jovana Lipovca osudio na kazne zatvora od po 10 godina, a Draganu Đekić na pet godina, "što su niže kazne od onih koje su za isti zločin dosudili sudovi u Crnoj Gori i Bosni i Hercegovini.Visina kazne nije u skladu ni sa uobičajenom praksom Višeg suda u Beogradu u pogledu kažnjavanja za ubistva civila tokom rata, dodaje se u saopštenju.Porodice žrtava, od kojih su većina državljani Srbije, do danas nisu uspele da dobiju status članova porodica civilnih žrtava rata koji bi im omogućio skromnu materijalnu podršku, kao i priznanje patnji koje su preživeli.Važeći Zakon o boračko-invalidskoj zaštiti na nekoliko nivoa onemogućava sticanje statusa civilne žrtve rata i civilnog invalida, i višestruko diskriminiše civilne žrtve u odnosu na vojne, dodaje se u saopštenju.Između ostalog, kako je navedeno, žrtvama zločina u Štrpcima, Srbija ne priznaje status civilnih žrtava rata jer su stradale na teritoriji druge države.Lokalna samouprava u Prijepolju podigla je 2009. spomen-obeležje posvećeno devetorici ubijenih iz Prijepolja i dodelila simboličnu novčanu pomoć njihovim porodicama.Lokalni zvaničnici učestvuju svake godine u organizaciji i obeležavanju godišnjice otmice, što je, kako je ocenjeno, jedan od retkih pozitivnih primera zvanične komemoracije žrtava iz manjinske etničke zajednice."Međutim, <a href="https://insajder.net/arhiva/vesti/zlocin-bez-kazne-28-godina-od-ubistva-u-strpcima">zločin u Štrpcima</a>, kao i drugi zločini koje su počinile srpske snage, izostavljeni su iz dominantnih državnih narativa o ratovima devedesetih godina prošveka", dodaje se u saopštenju.Opština Novi Beograd je 2016. godine postavila ploču Tomi Buzovu, jednom od ubijenih putnika, na zgradi u kojoj je živeo a ta ploča, kako je navedeno, je nedavno uklonjena, za sada ostaje nepoznato zašto.Nevladine organizacije su navele i da zahtevaju od Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja i drugih institucija da donesu novi zakon, zasnovan na Modelu zakona o pravima civilnih žrtava rata, koji sadrži normativna rešenja u skladu sa međunarodnim standardima.Od ministarstva, koje je od 2018. zaduženo za spomeničku kulturu, kao i od opštine Novi Beograd zahteva se postavljanje nove spomen-ploče Tomi Buzovu sa prikladnom porukom o kontekstu njegovog stradanja i jasna osuda uklanjanja prethodne ploče.Očekuju i da Apelacioni sud u Beogradu uvaži žalbu Tužilaštva za ratne zločine na presudu donetu u februaru ove godine i da optuženima izrekne kazne koje odgovaraju težini ovog zločina.Izvor: Beta</article>

U proteklih godinu dana, sudovi u Srbiji i Bosni i Hercegovini doneli su tri prvostepene presude za ovaj zločin, saopštila je grupa nevladinih organizacija.
Fond za humanitarno pravo (FHP), Žene u crnom, Sandžački odbor za zaštitu ljudskih prava i sloboda i Inicijativa mladih za ljudska prava su u saopštenju podsetili da <a href="https://insajder.net/prenosimo/uhapsena-sestorica-u-slucaju-strpci">porodice žrtava ni posle 30 godina nisu dobile pravdu.</a>
Pripadnici VRS su 27. februara 1993. godine oteli i ubili 19 državljana tadašnje Savezne Republike Jugoslavije, 18 Bošnjaka i jednog Hrvata, kao i jedno nepoznato lice
Oni su živeli u Srbiji i Crnoj Gori – u Beogradu, Prijepolju, Bijelom Polju i Podgorici.
Ubijeni su Esad Kapetanović, Iljaz Ličin, Fehim Bakija, Šećo Softić, Rifat Husović, Halil Zupčević, Senad Đečević, Jusuf Rastoder, Ismet Babačić, Tomo Buzov, Adem Alomerović, Muhedin Hanić, Safet Preljević, Džafer Topuzović, Rasim Ćorić, Fikret Memović, Fevzija Zeković, Nijazim Kajević, Zvjezdan Zuličić i jedno nepoznato lice.
Najstarija žrtva imala je 59 godina, najmlađa 16, a do danas su pronađeni posmrtni ostaci samo četiri žrtve, podseća se u saopštenju.
Telo Halila Zupčevića pronađeno je krajem 2009. godine na obali jezera Perućac, a posmrtni ostaci Rasima Ćorića, Jusufa Rastodera i Iljaza Ličine nađeni su u tom jezeru 2010. godine.
Za ovaj zločin do sada je osuđeno 14 osoba, od kojih samo dve pravosnažno.
Nebojša Ranisavljević, komandant dobrovoljačkog voda pod nazivom "Resavac“ ili "Skakavac", koji je bio deo Interventne čete Višegradske brigade VRS, osuđen je pred Višim sudom u Bijelom Polju, Crna Gora, 2002. godine na kaznu zatvora od 15 godina.
Mićo Jovičić, pripadnik Višegradske brigade VRS, protiv kojeg je vođen postupak pred Sudom BiH, priznao je krivicu 2016. i osuđen je na petogodišnju zatvorsku kaznu.
Sud BiH je 21. oktobra 2022. godine prvostepeno osudio sedmoricu optuženih za zločin u Štrpcima na zatvorske kazne od po 13 godina, a prvooptuženog Luku Dragičevića, komandanta Višegradske brigade VRS, je oslobodio uz obrazloženje da Tužilaštvo nije uspelo da dokaže njegovu krivicu.
Taj sud je 19. januara 2023. godine osudio Bobana Inđića, komandanta Interventne čete Višegradske brigade, na 15 godina zatvora za saučesništvo u zločinu u Štrpcima.
Viši sud u Beogradu je 7. februara 2023. godine doneo prvostepenu presudu kojom je Gojka Lukića, Duška Vasiljevića i Jovana Lipovca osudio na kazne zatvora od po 10 godina, a Draganu Đekić na pet godina, "što su niže kazne od onih koje su za isti zločin dosudili sudovi u Crnoj Gori i Bosni i Hercegovini.
Visina kazne nije u skladu ni sa uobičajenom praksom Višeg suda u Beogradu u pogledu kažnjavanja za ubistva civila tokom rata, dodaje se u saopštenju.
Porodice žrtava, od kojih su većina državljani Srbije, do danas nisu uspele da dobiju status članova porodica civilnih žrtava rata koji bi im omogućio skromnu materijalnu podršku, kao i priznanje patnji koje su preživeli.
Važeći Zakon o boračko-invalidskoj zaštiti na nekoliko nivoa onemogućava sticanje statusa civilne žrtve rata i civilnog invalida, i višestruko diskriminiše civilne žrtve u odnosu na vojne, dodaje se u saopštenju.
Između ostalog, kako je navedeno, žrtvama zločina u Štrpcima, Srbija ne priznaje status civilnih žrtava rata jer su stradale na teritoriji druge države.
Lokalna samouprava u Prijepolju podigla je 2009. spomen-obeležje posvećeno devetorici ubijenih iz Prijepolja i dodelila simboličnu novčanu pomoć njihovim porodicama.
Lokalni zvaničnici učestvuju svake godine u organizaciji i obeležavanju godišnjice otmice, što je, kako je ocenjeno, jedan od retkih pozitivnih primera zvanične komemoracije žrtava iz manjinske etničke zajednice.
"Međutim, <a href="https://insajder.net/arhiva/vesti/zlocin-bez-kazne-28-godina-od-ubistva-u-strpcima">zločin u Štrpcima</a>, kao i drugi zločini koje su počinile srpske snage, izostavljeni su iz dominantnih državnih narativa o ratovima devedesetih godina prošveka", dodaje se u saopštenju.
Opština Novi Beograd je 2016. godine postavila ploču Tomi Buzovu, jednom od ubijenih putnika, na zgradi u kojoj je živeo a ta ploča, kako je navedeno, je nedavno uklonjena, za sada ostaje nepoznato zašto.
Nevladine organizacije su navele i da zahtevaju od Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja i drugih institucija da donesu novi zakon, zasnovan na Modelu zakona o pravima civilnih žrtava rata, koji sadrži normativna rešenja u skladu sa međunarodnim standardima.
Od ministarstva, koje je od 2018. zaduženo za spomeničku kulturu, kao i od opštine Novi Beograd zahteva se postavljanje nove spomen-ploče Tomi Buzovu sa prikladnom porukom o kontekstu njegovog stradanja i jasna osuda uklanjanja prethodne ploče.
Očekuju i da Apelacioni sud u Beogradu uvaži žalbu Tužilaštva za ratne zločine na presudu donetu u februaru ove godine i da optuženima izrekne kazne koje odgovaraju težini ovog zločina.
Izvor: Beta

Prenosimo

Stanica u Štrpcima (2010). Foto: anjči from London, UK/CC BY 2.0 /Wikimedia Commons

Tri decenije od zločina u Štrpcima