<article><p>Za 12 dana pobunjeničke ofanzive urušila se vlast koju je Bašar al Asad nemilosrdno branio 13 i po godina. Posle pada Alepa u ruke pobunjenika predvođenih borcima islamističke organizacije Hajat Tahrir al Šam (HTS), vojska režima u Damasku nije pružala značajan otpor. U ofanzivi sa severa ka jugu zauziman je grad za gradom, da bi u ruke pobunjenika u noći između subote i nedelje pao i Damask. Svestan da će izostati pomoć Rusije i Irana, koju je dobio deceniju ranije, Bašar al Asad je sa porodicom i najbližim saradnicima napustio Siriju i avionom se uputio u Moskvu. </p><figure><amp-iframe sandbox="allow-scripts allow-same-origin" width="100" height="100" layout="responsive" frameborder="0" src="https://cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DVeFrXUiVFBs&key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0"></amp-iframe></figure><p>Odlaskom Bašara al Asada, kao najmoćniji pojedinac u Siriji nametnuo se Abu Muhamed al Džolani – vođa islamističkog HTS-a i bivši komandant sirijskog ogranka terorističke organizacije Al Kaide. Al Džolani, koga su Sjedinjene Države označile teroristom i nudile 10 miliona dolara za njegovu glavu, tvrdi da se distancirao od terorističkih organizacija i da se sada zalaže za pluralizam i toleranciju u Siriji. Po zauzimanju Damaska, Džolani je proglasio pobedu u ime islamističke nacije i najavio prve mere.</p><p>"Sutra, kada institucije počnu da rade svoj posao – da pružaju usluge, bezbednost i staraju se o miru, nadam se da će svako ko nosi oružje otići do svoje baze, divizije ili bataljona, jer nećemo dozvoliti da nastane haos zbog pucnjava na ulicama", izjavio je vođa HTS-a Abu Muhamed al Džolani.</p><p>Građanski rat u Siriji počeo je 2011. godine, tokom takozvanog Arapskog proleća. Reč je o seriji nemira koji su izbili u arapskim državama, a stepen nasilja i rezultati tih događaja razlikovali su se od države do države. Tako su ti događaji, s jedne strane, u Tunisu doveli do pada diktature i demokratizacije države, dok su u državama poput Libije i Sirije izbili deceniju dugi građanski ratovi koji su odneli stotine hiljade života i raselili milione. </p><p>Isprva mirni protesti u Siriji, na kojima je tražena demokratizacija države, ubrzo su se pretvorili u oružani sukob jer je režim Bašara al Asada pokušao silom da uguši proteste. Dok je u prvim godinama rata sirijska avijacija bombardovala gradove, koji su bili uporišta opozicije, Sirija je postala pogodno tle za terorističke organizacije. Najpre je situaciju iskoristila Al Kaida i organizovala terorističke napade na Damask preko svog ogranka, takozvanog Fronta al Nusra - organizacije u kojoj je služio sada najmoćniji čovek Sirije - vođa HTS-a Abu Muhamed al Džolani. </p><p>S druge strane, rat je omogućio i uspon takozvane Islamske države 2014. godine, zbog čega su se u sukob direktno uključile i svetske i regionalne sile. Pored ostalih, Sjedinjene Države i Turska podržali su pojedine opozicione grupe, dok su Iran i Rusija stali na stranu zvaničnog Damaska. Naposletku, takozvana Islamska država poražena je 2019. a uz pomoć Rusije, snage Vlade u Damasku vratile su većinu izgubljene teritorije.</p><p>Godinu kasnije, sklopljeno je primirje koje je Siriju - pogođenu građanskim ratom - držalo relativno mirnom, sve do pre dve nedelje. Prema podacima Ujedinjenih nacija iz 2022. godine, u ratu u Siriji stradalo je najmanje 306.000 civila, a milioni su raseljeni, što je dovelo i do međunarodnih kriza, poput evropske migrantske krize 2015. godine. </p><p>Izvor: <i>Insajder</i></p></article>

<p>Za 12 dana pobunjeničke ofanzive urušila se vlast koju je Bašar al Asad nemilosrdno branio 13 i po godina. Posle pada Alepa u ruke pobunjenika predvođenih borcima islamističke organizacije Hajat Tahrir al Šam (HTS), vojska režima u Damasku nije pružala značajan otpor. U ofanzivi sa severa ka jugu zauziman je grad za gradom, da bi u ruke pobunjenika u noći između subote i nedelje pao i Damask. Svestan da će izostati pomoć Rusije i Irana, koju je dobio deceniju ranije, Bašar al Asad je sa porodicom i najbližim saradnicima napustio Siriju i avionom se uputio u Moskvu.&nbsp;</p>
<div class="embed-block"><div><div style="left: 0; width: 100%; height: 0; position: relative; padding-bottom: 56.25%;"><iframe src="//cdn.iframe.ly/api/iframe?url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DVeFrXUiVFBs&amp;key=87ca3314a9fa775b5c3a7726100694b0" style="top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; position: absolute; border: 0;" allowfullscreen="" scrolling="no" allow="accelerometer *; clipboard-write *; encrypted-media *; gyroscope *; picture-in-picture *; web-share *;"></iframe></div></div></div>
<p><br></p>
<p>Odlaskom Bašara al Asada, kao najmoćniji pojedinac u Siriji nametnuo se Abu Muhamed al Džolani – vođa islamističkog HTS-a i bivši komandant sirijskog ogranka terorističke organizacije Al Kaide. Al Džolani, koga su Sjedinjene Države označile teroristom i nudile 10 miliona dolara za njegovu glavu, tvrdi da se distancirao od terorističkih organizacija i da se sada zalaže za pluralizam i toleranciju u Siriji. Po zauzimanju Damaska, Džolani je proglasio pobedu u ime islamističke nacije i najavio prve mere.</p>
<p>"Sutra, kada institucije počnu da rade svoj posao – da pružaju usluge, bezbednost i staraju se o miru, nadam se da će svako ko nosi oružje otići do svoje baze, divizije ili bataljona, jer nećemo dozvoliti da nastane haos zbog pucnjava na ulicama", izjavio je vođa HTS-a Abu Muhamed al Džolani.</p>
<p>Građanski rat u Siriji počeo je 2011. godine, tokom takozvanog Arapskog proleća. Reč je o seriji nemira koji su izbili u arapskim državama, a stepen nasilja i rezultati tih događaja razlikovali su se od države do države. Tako su ti događaji, s jedne strane, u Tunisu doveli do pada diktature i demokratizacije države, dok su u državama poput Libije i Sirije izbili deceniju dugi građanski ratovi koji su odneli stotine hiljade života i raselili milione.&nbsp;</p>
<p>Isprva mirni protesti u Siriji, na kojima je tražena demokratizacija države, ubrzo su se pretvorili u oružani sukob jer je režim Bašara al Asada pokušao silom da uguši proteste. Dok je u prvim godinama rata sirijska avijacija bombardovala gradove, koji su bili uporišta opozicije, Sirija je postala pogodno tle za terorističke organizacije. Najpre je situaciju iskoristila Al Kaida i organizovala terorističke napade na Damask preko svog ogranka, takozvanog Fronta al Nusra - organizacije u kojoj je služio sada najmoćniji čovek Sirije - vođa HTS-a Abu Muhamed al Džolani.&nbsp;</p>
<p>S druge strane, rat je omogućio i uspon takozvane Islamske države 2014. godine, zbog čega su se u sukob direktno uključile i svetske i regionalne sile. Pored ostalih, Sjedinjene Države i Turska podržali su pojedine opozicione grupe, dok su Iran i Rusija stali na stranu zvaničnog Damaska. Naposletku, takozvana Islamska država poražena je 2019. a uz pomoć Rusije, snage Vlade u Damasku vratile su većinu izgubljene teritorije.</p>
<p>Godinu kasnije, sklopljeno je primirje koje je Siriju - pogođenu građanskim ratom - držalo relativno mirnom, sve do pre dve nedelje. Prema podacima Ujedinjenih nacija iz 2022. godine, u ratu u Siriji stradalo je najmanje 306.000 civila, a milioni su raseljeni, što je dovelo i do međunarodnih kriza, poput evropske migrantske krize 2015. godine.&nbsp;</p>
<p>Izvor: <i>Insajder</i></p>
<p><br>
&nbsp;</p>

Teme

Opozicioni borci ispred zapaljenog vojnog suda u Damasku, foto: Tanjug/AP Photo/Hussein Malla

Građanski rat u Siriji - potpuni zaokret i pad Vlade Bašara al Asada (VIDEO)

Tagovi: